Tantalum
Tantalum (Ta, tantalium), in het Nederlands ook wel tantaal genoemd, is ontdekt door de Zweed Ekeberg in 1802. Deze naam is afgeleid van het Griekse Tantalos. Tantaal is een witgrijs metaal en het wordt door elektrolyse vrijgemaakt uit het tantaliet- en columbieterts. Tantaal is vooral populair als legeringelement in allerlei metaallegeringen t.b.v. turbinebladen.
Tantaal behoort net als titaan en zirkonium tot de reactieve metalen en is qua eigenschappen ook nog redelijk goed te vergelijken met metalen zoals molybdeen en wolfraam. Tantalium heeft een uitzonderlijk resistente oxidehuid die meestal bestaat uit Ta2O5 (tantaalpentoxide). Deze oxidehuid is uiterst moeilijk oplosbaar in chemische reagentia en dat verklaart dan tevens de uitzonderlijk goede corrosiebestendigheid van tantaal. Na edelmetaal is tantaal het meest corrosiebestendige metaal op aarde. Deze corrosiebestendigheid is zo extreem goed dat het ook wel vergeleken wordt met die van glas. Bij kamertemperatuur is tantaal bestand tegen vrijwel alle chemische zuren met uitzondering van fluorwaterstof en rokend zwavelzuur. De bestendigheid tegen sterke hete alkalische oplossingen is echter geringer.
Mechanische eigenschappen
Tantaal is een vrij duur metaal met een hoog soortelijk gewicht van 16,6 kg/dm3 en is redelijk goed verkrijgbaar in allerlei productvormen. Tantaal heeft een zeer hoog smeltpunt van 2996°C. Tantaal is daardoor een moeilijk smeltbaar materiaal. Tantaal is zelfs bij hogere temperaturen extreem corrosiebestendig in zure milieus. Daarnaast bezit tantaal goede mechanische eigenschappen en heeft het een goed thermisch geleidingsvermogen en is het onder bepaalde voorwaarden goed lasbaar. Het is bovendien taai waardoor het verwerkt kan worden tot heel dunne draad en folie. Al die eigenschappen hebben ervoor gezorgd dat tantaal op veel uiteenlopende plaatsen gebruikt wordt in de apparatenbouw, de procesindustrie en de elektronica-industrie.